بررسی اثرات محیط های کشت مختلف بر تکامل جنین و سلولـهای اپی تلیال لولـه رحم انسان

استفاده از کشت همزمان سلولـهای اپی تلیال لولـه رحم با جنین، یکی از راههای تسهیل بررسی تکامل جنین در محیط آزمایشگاه می باشد؛ ولی فقدان محیطی مناسب برای تکامل جنین و سلولـهای اپی تلیال لولـه رحم از مشکلات این روش است. در این مطالعه اثرات محیط های مختلف کشت بر روی سلولـهای اپی تلیال لولـه رحم و تکامل جنین بررسی شده است. سلولـهای لولـه رحم از 19 زن زیر 40 سال با سابقه باروری و بدون داشتن ضایعه پاتولوژیک لولـه رحم به طریق هیسترکتومی کامل شکمی تهیه گردید. سلولـهای غنی از اپی تلیال لولـه رحم به صورت آنزیمی و مکانیکی تهیه و در سه محیط کشت dmem/f12، rpmi-1640 و ham's f10 کشت داده شدند. پس از 4 بار پاساژ سلولی، سلولـها به مدت 7 روز بر روی پلاستیک و ماتری ژل به منظور تهیه سلولـهای پولاریزه کشت داده شدند. قابلیت حیات و مرگ سلولـها در طی پاساژهای سلولی و بعد از آن به وسیله رنگ آمیزی حیاتی نوترال رد و تریپان بلو بررسی گردید. بعلاوه 117، 45، 48 جنین اضافی 8-4 سلولی انسان به ترتیب در محیط های ham's f10 ، rpmi- 1640 ، dmem/f12 به مدت 120 ساعت کشت داده شد و مورفولوژی آنها هر 24 ساعت بررسی گردید. قابلیت حیات ســـلولـها در طی کشت اولیه و پاساژ سلولی در محیط dmem/f12 100% بود که در مقایسه با rpmi-1640 (95%) و ham f10 (93%) معنی دار بود(05/0p<)؛ ولی پس از پاساژ سلولی تفاوت معنی داری بین محیطهای مختلف دیده نشد. درصد جنین هایی که در محیط ham's f10 به مرحله مورولا رسیده بودند 4/79% بود که در مقایسه با rpmi-1640 (8/68%) و dmem/f12 (5/62%) بطور معنی داری بیشتر بود(05/0p<). از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که محیط dmem/f12 درطی پاساژ و تکثیر سلولـهای لولـه رحمی نسبت به محیطهای ham's f10 و prmi-1640 ارجحیت دارد؛ ولی بعد از پاساژ سلولی و در مرحله کشت همزمان، سلولـهای لولـه رحمی با جنین، محیط ham's f10 نسبت به محیط های دیگر مناسب تر می باشد.